مصطفی مهدویان در یادداشتی نوشت: این تشکل‌ها دارای ویژگی‌های متمایزی هستند که به دلیل ماهیت داوطلبی خود با هزینه‌های کمتر، بهترین کارایی را در خدمت‌رسانی دارند، به‌وسیله کار با گروه‌های جامعه، مشارکت محلی را ارتقا می‌بخشند و بر ابتکارات خودیاری محلی و کنترل برنامه‌ها تأکید دارند و نهایتاً متناسب با نیازها و شرایط محلی، نوآوری می‌کنند و خود را با آنها تطبیق می‌دهند.

امروزه NGO ها در بسیاری از جوامع به‌صورت نیرویی قوی و مؤثر فعالیت می‌کنند و بسیاری از فعالیت‌های حمایت گری را انجام می‌دهند؛ تلاش برای تحقق توسعه پایدار بدون مشارکت آنها به‌صورت کامل و مؤثری قابل‌تحقق نیست.

تشکل‌ها می‌توانند در عرصه‌های مختلف وزارتخانه ایفای نقش نمایند. تشکل‌های مردم‌نهاد در کمک به آگاهی‌افزایی مردم نسبت به موضوعات میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، تشویق و ترغیب مردم به حفاظت از آثار تاریخی و فرهنگی، جاری کردن موضوع میراث‌فرهنگی در جامعه، احیای مطالبات حوزه میراث‌فرهنگی و تحقق سند راهبردی توسعه گردشگری از دیگر دستگاه‌ها، حفاظت همه‌جانبه از ارزش‌های میراث‌فرهنگی، کمک به توسعه موزه‌ها، کمک به استفاده از معماری ایرانی‌اسلامی، کمک به جلوگیری از تخریب آثار تاریخی، کمک به بدنه تخصصی و کارشناسی، کمک به اجرای طرح‌ها و مشارکت در انجام آن، فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی جاذبه‌های گردشگری، ترویج فرهنگ گردشگرپذیری، مشارکت در اجرای برنامه‌های فرهنگی، نظرسنجی و ارائه پیشنهادها و مشاوره در زمینه توسعه گردشگری، برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی و ترغیب جامعه به اهمیت توسعه گردشگری، جلب مشارکت‌های مردمی و... نقش مهم و تأثیرگذار دارند. تقویت این نهادهای مردمی در حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی باتوجه‌به ظرفیت و پتانسیل ارزشمند آنها، مورد تأکید است.

ما برای توسعه فعالیت‌های گردشگری، میراث‌فرهنگی و صنایع‌دستی در جامعه به چنین تشکل‌هایی در سطح وسیع و گسترده نیاز داریم و بایستی تلاش کنیم رویکرد مشارکت با تشکل‌های مردم‌نهاد را احیاء کنیم.

باتوجه‌به این که تاکنون تشکل‌ها بر اساس آئین‌نامه‌های مربوطه، اداره می‌شده به نظر می‌رسد اساسی‌ترین کار در سطح کشور، تدوین قانون ناظر بر تشکیل تشکل‌های مردم‌نهاد باشد که می‌تواند فعالیت این نهادهای مردمی را از پشتوانه اجرایی و نظارتی قوی‌تری برخوردار نماید. بااین‌حال در آیین‌نامه سال ۱۳۹۵، وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی عضو اصلی شورای توسعه و حمایت از تشکل‌ها در سطح ملی، استانی و شهرستانی بوده و این یک ظرفیت است و می‌توان از این ظرفیت، با تدوین برنامه توسعه و حمایت از تشکل‌های مردم‌نهاد در سطح وزارت و تبیین آن در جهت توسعه کیفی و کمی تشکل‌های مردم‌نهاد حوزه تخصصی استفاده کرد. همچنین بر اساس ماده ۲۱ و ۲۲ آیین‌نامه مذکور و سهولت تشکیل تشکل مردم‌نهاد محلی، می‌توان از این ظرفیت هم استفاده کرد و علاقه‌مندان در روستاهای دارای آثار تاریخی، روستاهای دارای ظرفیت گردشگری، روستاهای هدف گردشگری و روستاهای داری ظرفیت صنایع‌دستی را به سمت بخشداری‌ها هدایت کرد تا نسبت به ثبت تشکل محلی اقدام نمایند.

می‌توان با رتبه‌بندی و سطح‌بندی تشکل‌ها در حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، توسعه کیفی و کمی تشکل‌ها، حمایت از فعالیت تشکل‌ها، برگزاری نشست‌های تخصصی فصلی با تشکل‌های مردم‌نهاد در سطح وزارت، معاونت‌های تخصصی و ادارات کل استانی، استفاده از ظرفیت تشکل‌ها در فعالیت‌های وزارت، آموزش و توانمندسازی اعضاء تشکل‌ها، حمایت و تقویت کارشناسان ادارات کل استانی، توجه ویژه به‌روز ۲۲ مرداد روز ملی تشکل‌ها و مشارکت‌های اجتماعی در سطح وزارت و... زمینه همراهی و مشارکت این نهادهای مردمی را بیش‌ازپیش فراهم ساخت.

انتهای پیام/